Simon Hans Quatfass (Hans) is
geboren op 29 augustus 1950 in Amsterdam, zoon van Dietrich
Gottreich Quatfass en Hildegard Zager.
Hans trouwde op 3 mei 1972
met Louise Gerarda Antonia Pickhard (Loes), geboren 7 maart
1950 in Amsterdam.
Kinderen van Hans en Loes:
Sigrid,
geboren op 26 januari 1976 in Zaandam.
Sandor Hans (Sandor),
geboren op 1 september 1978 in Zaandam.
Hans en Loes wonen in Dronten
email: hansquatfass@wanadoo.nl
Hans schrijft:
Hierbij wat meer infomatie over mijn prille jeugd op de Ringdijk
Mijn naam is Hans Quatfass, hoewel S.H. Quatfass eigenlijk voor Simon Hans staat, heeft mijn moeder destijds nadrukkelijk vermeld dat mijn roepnaam Hans is en blijft, mijn vader had destijds ,onderweg naar de burgerlijkestand, zelf bedacht dat Simon ook wel leuk een leuke naam voor mij zou zijn. (net als mijn oom)
Als klein ventje speelde ik vaak met mijn neef Peter, een zoon van Oom Piet van de ijzerwinkel op de Ringdijk 3 waar voorheen ook de smederij was gevestigd , voor ons was het daar een feest al die spullen waar je mee kon spelen. Ook met oom Piet zijn vader was het altijd lachen.
Wijzelf woonden op de ringdijk 29a , dat huis huurde mijn vader van de fa.Steenkist. Heel veel plezier hebben we beleefd met onze buren de fam. Poucke, hij was een lilliputter waar we altijd mee stoeiden die ons met raad en daad terzijde stond op kunstzinnige wijze en bij het maken van gedichten voor bruiloft en partijen.
Er was iets eigenaardigs aan dat huis op de Ringdijk, aan de voorkant hadden we met onze buren samen een balkon en kon je zo van de ene woonkamer overlopen naar die van de buren, dat deden we dan ook want er was altijd wel wat snoep te halen. Ook was er zelfs een doorgeef luikje tussen de woningen, en elke zondagmorgen, lag daar voor Pauline, Fred , Dé en Hansje een rolletje drop en een reep of mars in!
Soms lag er ook een briefje bij, dan werd daarin vermeld wat voor ondeugends we gedurende de week hadden gedaan , maar snoep was er altijd bij.
Mijn vader D.G. Quatfass was destijds heel druk en zeer succesvol met zijn fabriek voor grootkeukenapparatuur en als klein ventje mocht ik vaak helpen in de fabriek en heb zo menig kookbokje (1 pits gasstel) in elkaar gesleuteld met als beloning een zakje patat bij Schep op de Hogeweg.
Het waren drukke, mooie tijden van bloei, mede door de omschakeling op het aardgas waardoor menig Hotel en Restaurant nieuwe apparatuur nodig had. Tot de klantenkring behoorde bv. Het Amstelhotel, Krasnapolski , Rai, Hilton, Okura, Jaarbeurs noem maar op. Quatfass was eenvoudig de grootste en beste en elke chefkok van formaat moest en zou een Quatfass kachel (Een kok heeft het altijd over kachel i.p.v. fornuis)
Tot op heden zijn er nog steeds originele Quatfass fornuizen te vinden en in gebruik, onlangs kwam nog de maker van de Veluwse vlierbessenjam bij mijn dochter aan de balie van de VVV te Nunspeet om te vertellen dat het hem was gelukt een echte Quatfass kookbok te bemachtigen,waarop mijn dochter vol trots kon zeggen "nou da's toevallig wel van mijn opa hoor!"
De fabriek groeide uit zijn jasje en er werd een nieuwe grotere gebouwd in Diemen, een tweede kleinere fabriek kwam er in Kampen onder de naam Kampri , daar werden voornamelijk de roestvrijstalen werkbladen en spoeltafels gemaakt , weer later kwam er voor de fabrieik in Diemen een kantoorgebouw.
Wij waren inmiddels verhuist naar Abcoude, en ik reisde elke dag met de trein tussen Abcoude en A'dam Muiderpoort en zat inmiddels op de ULO aan de Polderweg, na de ULO ging ik per trein naar het A'dam centraal omdat ik op de MTS Patrimonium op Lindegracht terecht was gekomen.
Helaas was mijn vader na inmiddels meerdere hartinfarcten genoodzaakt zijn levenswerk te verkopen aan de fa, Electrolux. Daar hij een sterk sociaal bewogen mens was en de werkgelegenheid voor zijn mensen zoveel mogelijk contractueel wilde waarborgen heeft Electrolux een gelegenheidskoopje gehad.
In het kader van mijn studie kwam ikzelf als stagiaire terecht bij de fa. Cascade NV te Diemen , n.b. buren van de fa. Quatfass , ik begon daar als tekenaar en na mijn stage werd mij gevraagd te blijven.
In 1981 verhuisde Cascade met het hoofdkantoor voor Europa naar Almere Haven en nog weer later (medio 1985)werd ik benaderd richting te geven bij de invoering van de eerste CAD teken systemen bij Cascade in een nieuwe fabriek te Wierden (Almelo).
Toen de firma Cascade in 1991 besloot de activiteiten te gaan centraliseren in Almere de Vaart zijn wij naar Dronten verhuist en inmiddels behoor ik alweer tot de oude garde bij de fa. Cascade.
Link cascade@cascorp.com
3-02-2007
S.H.Quatfass