Johan Frederich Quatfass

Johan Frederich Quatfass (Freek of Frerik) werd geboren op 27 september 1886 in de Watergraafsmeer. Hij was het zevende kind en de jongste zoon van Johann Georg Quatfass en Cornelia Lunstroo. Freek trouwde op 21 april 1915 in Amsterdam met Helena Maria Huis (Leen). Hij was toen 28, zij 21 jaar oud. Leen is geboren op 6 september 1893 in Amsterdam, dochter van Johannes Frank Huis en Johanna Maria Dekker.

Kinderen van Freek en Leen:

Cornelia, (Corry) geboren op 30 januari 1916 in Amsterdam.
Helena Maria, (Lenie)geboren op 10 februari 1918 in Amsterdam.

Het bijschrift bij deze kennelijk geposeerde foto luidt:
Typische momentopname van een partij tuschen P.van Westendorp, kampioen van Europa 1910 en F. Quatfass, kampioen van Nederland 1909.

Freek was net als zijn broer Simon een succesvol worstelaar. Hij werd maar liefst 11 maal kampioen van Nederland. In 1912 nam hij deel aan de Olympishe spelen in Stockholm (Grieks Romeins worstelen). Hij werd in de eerste ronde uitgeschakeld. (Misschien maar gelukkig ook, want de halve finalewedstrijd tussen de Rus Martin Klein en de Fin Alfred Asikainen duurde maar liefst 11 uur.)

Het café in 1927

Na zijn worstelcarrière leerde Freek zijn vrouw Leen Huis kennen in een café op de hoek van de Transvaalkade en de Linneaeusstraat, net over de brug van de Watergraafsmeer. Daar werkte zij als jong meisje in het café van haar tante.
Na hun huwelijk gingen ze wonen op de Transvaalkade. Daar werden hun kinderen geboren.

Freek heeft in het begin van hun huwelijk heel kort bij een baas gewekt maar dat beviel hem totaal niet.

Nadat Freeks broer Simon met zijn gezin de boerderij op Ringdijk 87 had verlaten zijn ze daar naar toe verhuisd. Hun verblijf daar duurde maar een paar jaar. De boerderij was koud en vochtig. Freek was er aan gewend omdat hij in de boerderij was opgegroeid, maar Leen kon er niet wennen.

Eind jaren 20 in de tuin achter de groenten-winkel. Waarschijnlijk zijn ze er kort daarvoor komen wonen. Vlnr. Leen, neel, Mijntje ?
zittend Lenie en Corry

Ze verhuisden eind jaren twintig naar Linnaeusparkweg 99 waar ze een groentenwinkel begonnen. Freek ging met paard en wagen de wijk in en Leen stond in de winkel.

In de rij, wachtend op nieuwe voorraad.
Er was weinig te krijgen in de oorlog.
In de deuropening: Leen en Lenie

Via Kees Thijssen, de aanstaande man van Lenie, kwamen Freek en Leen tijdens de oorlogsjaren in aanraking met het verzet. Hun groentenwinkel en bergruimte bood mogelijkheden om dingen te verbergen. Wapens lagen soms verstopt onder de aardappelbakken.

Freek was een eenvoudige zorgzame man die hard werkte en het liefst om het huis was. Leen was meer een gezelligheidsmens. Ze hield van mensen om zich heen en van dagjes eropuit.

Eind jaren veertig moesten ze om gezondheidsredenen de groentewinkel van de hand doen. Ze verhuisden naar een ander gedeelte van de Linnaeusparkweg (nr. 139) waar ze tot het einde hebben gewoond.
Beiden vonden het niet leuk dat hun dochter Corry en haar man in 1952 besloten naar Australië te emigreren. Het zou betekenen dat ze hun kleinkinderen niet meer zouden zien. Pas in 1962 kon Leen op bezoek gaan naar Australië. Freek was toen al overleden.

Freek overleed op 4 augustus 1957 in Amsterdam. Hij was toen 70 jaar oud. Freek is begraven in Amsterdam.
Toen Leen in Heusden op bezoek was bij haar dochter Lenie kreeg ze plotseling een hersenbloeding. Haar laatste levensjaar heeft ze doorgebracht in een verzorgingshuis in Ammerzoden vlak bij Heusden.
Leen is overleden op 6 februari 1971. Zij was toen 77 jaar oud. Ze is, zoals ze dat wilde, begraven in Amsterdam.


Freeks kleindochter Jorika schrijft vanuit Australië: 'Ik herriner mijn Opa Quatfass nog heel goed.  Hij paste veel op mij en Joke toen wij klein waren. Ik weet nog een keer dat ik wat plakplaatjes had (wat je op je arm kon plakken).  Ik was aan het wandelen met hem en een jongen kwam plotseling en nam ze van mij af. Opa Quatfass ging hem vlug achterna en bracht ze weer terug naar mij. 
Vanaf de tijd dat wij naar Australia gingen, hem ik hem nooit meer gezien.  Hij
is overleden op 4 Augustus 1957 en is op mijn verjaardag 8 Augustus begraven.  Mijn Oma Quatfass is een keer naar Australia gekomen maar dat was ook de laatste
keer dat ik haar gezien heb.'

De Amsterdamse Athletenclub Hercules bestaat nog steeds. In 1952 vierde de vereniging haar 50 jarig bestaan waarbij de bijzondere prestaties van Freek 'Qautfas' speciale aandacht kregen.